Les Portes des Villes du Monde (1977) [αποσπάσματα]
Η αφήγηση ξαναρχίζει από το μηδέν στην πόλη στόχο της Δύσης. Μέσα σ’αυτή την πόλη φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτα. Απλώς ένας αφηγητής πορεύεται. Και όχι μονάχα εντός των τειχών. Αυτή η πόλη είναι κάτι σαν νευρώνας, που τα πλοκάμια και οι δενδρίτες του φτάνουν σε όλες τις πόλεις της ίδιας γλώσσας, στο βορρά, ή στο κέντρο αυτής της ίδιας χώρας...Μέσα από την περιδιάβασή του, θα περιγράψει εκείνες τις ομόκεντρες μορφές τις γραμμένες στην πόλη. Θα αρχίσει να κατοικεί κατά προτίμηση τη μυστική πόλη, την κρυμμένη μέσα στην πόλη...
Μέσα στο σύμπαν αυτό, όπου βρισκόμαστε, οι αληθινοί και δραστικοί ήρωες δεν είναι ορατοί: εκείνοι που προκαλούν τις μεταβιβάσεις, τις αλλαγές, τις ταχύτατες διαδόσεις του αφηγήματος...
Αν αφήσουμε την εύθραυστη και διάφανη περιφέρεια της πόλης των Τρώων, θα βρεθούμε πολύ γρήγορα σε μια περιφέρεια πολύ πιο φοβερή, στο ίδιο το σημείο απ’όπου ξεκινήσαμε: στην πρωτεύουσα πόλη, την πόλη στόχο. Όπου όλες οι πόλεις του κόσμου μπαίνουν η μια πάνω από την άλλη.
Ο Ανδρέας Παγουλάτος μετέφρασε δύο κεφάλαια από το βιβλίο του Jean-Pierre Faye, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Συντέλεια (τεύχος 2-3, φθινόπωρο 1990 – χειμώνας 1991). Από την έκδοση αυτή προέρχονται τα παραπάνω αποσπάσματα, ανασυνδυασμένα, και με ελάχιστες παρεμβάσεις από μέρους μου στη γλώσσα και στη μορφή του κειμένου.
Ερώτηση: Η κυκλική πόλη υπάρχει μόνον στη λογοτεχνία ή η λογοτεχνία είναι ο τόπος όπου αυτή εμφανίζεται;
Δ.Τ.
