Μάνος Χατζιδάκις και Μωρίς Μπεζάρ
Η Μεσόγειος είναι το χρυσό κλειδί, λέει ο Μάνος Χατζιδάκις, χρησιμοποιώντας την ερμητική αυτή έκφραση. Η Μεσόγειος είναι το χρυσό κλειδί που έχουμε πάψει να αναζητούμε...
Σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξης (μέρος 4), ο Μπεζάρ μας υπενθυμίζει, από τη δική του οπτική γωνία, κάτι που τείνει να ξεχαστεί. Κάτι που οι περισσότεροι απ' όσους γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο νομίζουν, ή έχουν πειστεί να νομίζουν, ότι συμφέρει να ξεχαστεί. Και αυτό είναι ότι η Ελλάδα είναι, όπως λέει ο Μπεζάρ, μια πολύ κρυφή χώρα...
(«...Είναι μια χώρα εκπλήξεων. Νομίζουμε ότι είναι αυτό και είναι κάτι άλλο ή κάτι άλλο ακόμη...Είναι μια χώρα πολύ ενδιαφέρουσα γιατί δεν μπορείς ποτέ να την κατακτήσεις»)
Στη συνέντευξη παρεμβάλονται σκηνές από τη χορογραφία του Μπεζάρ για τις Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς (ένα από τα σημαντικότερα, κατά τη γνώμη μου, έργα του Χατζιδάκι μαζί με τον Κύκλο του C.N.S., τον Ματωμένο Γάμο, τους Μύθους μιας Γυναίκας, τα Λειτουργικά, τα Παράλογα και τον Μεγάλο Ερωτικό).
Οι Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς μιλούν για παλιές ιστορίες αυτής της πολύ κρυφής χώρας. Σήμερα, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι, παρά την αποδοχή του έργου του Χατζιδάκι, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν σε τί αναφέρονται αυτά τα τραγούδια. Αυτό δεν είναι κάτι απαραίτητα αρνητικό, απλώς δείχνει την απόσταση που χωρίζει το παρόν από το πρόσφατο παρελθόν που, κάποιες νύχτες, πλανάται ακόμη στον αέρα της Αθήνας.
Δ.Τ.